سقوط اولوس
از نیمه دوم قرن چهاردهم، اولوس جوچی توسط نیروهای گریز از مرکز تضعیف شد. لشکرکشی های تیمور، حاکم سلسله تیموریان، در سال‌های مختلف، دولت را به شدت ضعیف کرد. اولوس سرانجام در اواسط قرن پانزدهم فرو پاشید.
دلایل فروپاشی را می‌توان فقدان وحدت اقتصادی و مبارزه برای قدرت بین نوادگان چنگیزخان نیز نام برد. افزون بر این، تشدید تضاد بین اشراف کوچ‌نشین و طبقات بالای تجاری مستقر در شهرها و مناطق کشاورزی نیز بر تضعیف اولوس تأثیر گذاشت.
ظهور دولت‌های جدید
در قرن پانزدهم، تشکیلات سرزمینی پایدار با شاخه‌های سلسله‌ای روشن از حاکمان ظهور پیدا کردند. در این دوره بود که همه خانات پس از اولوس ظهور کردند و برخی از آنها استقلال خود را تا قرن 18 و حتی 19 حفظ کردند.
در نتیجه فروپاشی اولوس، خانات بزرگی نظیر خانات سیبر (1420-1421)، خانات ازبکستان (1428)، خانات کازان (1438)، هورد نوقای و خانات کریمه (1440، 1441) تشکیل شدند و خانات قزاق (1465) آخرین خانات بود.
اولوس جوچی تأثیر زیادی بر کل تاریخ قومی-سیاسی منطقه اوراسیای مرکزی داشت. ساختار سیاسی، شیوه‌های اداری و جنبه‌های فرهنگی به ارث رسیده از اولوس نقش مهمی در شکل‌گیری دولت‌های جدید داشت.
اولوس خانات جوچی و قزاق
اولوس جوچی نقش پیوندی بین تاریخ خانات قزاقستان و دوره های باستانی تاریخ قزاقستان را بازی می‌کند.
بنابراین، در دوره اولوس جوچی، قومیت زایی قوم قزاق عمدتاً شکل گرفت. در زمان فروپاشی اولوس، تنها چیزی که گم شده بود نام "قزاق" بود که بعدها ظاهر شد.
خانات قزاق به عنوان جانشین تاریخی و بر اساس فرهنگ و تاریخ اولوس جوچی ظاهر شد. ژانیبک و کری، بنیانگذاران خانات قزاق که در نزدیکی ژتیسو تأسیس شد، و همچنین تمام فرمانروایان بعدی آن، تا آخرین خان کنساری، از تبار اوروس خان، از نوادگان چنگیزخان بودند.
اجداد آنها، اوروس خان، یکی از فرمانروایان اولوس جوچی در قرن چهاردهم، توسط برخی از مورخان قزاق، مانند R. Temirgaliev، با آلاشا خان افسانه‌ای شناخته می‌شود، که طبق افسانه ها، فرمانروایی بزرگی بوده است، ملت های ترک و مغول را متحد کرد.
تا سال 1500، خانات قزاقستان به طور قابل توجهی گسترش یافته بود و سپس تاریخ یک ایالت دیگر با مرزهای جدید و چالش های جدید آغاز شد.
منبع:
https://en.inform.kz/news/significance-of-ulus-of-jochi-for-kazakhstan-a-link-between-the-past-and-the-future-494564/
نظر شما